Ik ga op reis en ik neem mee..
(2023 - Ongoing)
A collective photo collection.
Thijs Linssen verzamelt beelden die misschien wel het meest herkenbare moment van een reis vastleggen. Geen foto’s van bestemmingen, maar van dat ene moment ervoor: de auto volgeladen, het huis tijdelijk verlaten. Het inpakken is een ritueel op zich. Stapelen, schuiven, proppen – totdat alles past, of totdat er keuzes gemaakt moeten worden. Wat blijft, wat gaat mee?
Wat begon als een spontane foto van zijn eigen auto, gevuld met kampeerspullen en kinderwagens, groeide uit tot een verzameling. Eerst vroeg hij vrienden om soortgelijke foto’s te maken; later begonnen ook vreemden hun beelden en verhalen te delen. Elk jaar groeit de collectie verder.
De serie raakt iets universeels. Voor veel mensen roept het herinneringen op: de volgestouwde auto’s van vroeger, broers die een voetbal tussen hun hoofden klemden omdat er geen plek meer was. Of een rondreis waarbij bagage op campings achterbleef omdat het herpakken niet meer lukte. Het zijn beelden die vertrekken en afscheid nemen in een tastbare vorm vangen.
Zo is er een verhaal over een vader die weken voor de reis alvast alle bagage in de auto laadt om te testen of alles past. Hij maakt een proefrit met zijn gezin, noteert precies wat waar hoort, pakt daarna alles weer uit – om het op de dag van vertrek met dezelfde precisie opnieuw in te pakken. Een choreografie van vertrekken.
Voor Thijs Linssen is de verzameling een groeiend document van herkenning en verhalen. Elk beeld spreekt over vertrekken, over de hoop niets te vergeten en over de spanning van wat komen gaat. De collectie zal uiteindelijk haar vorm vinden als een fotoserie of een klein boekwerk, een bundeling van gedeelde herinneringen aan dat ene moment vlak voor de reis.
Thijs Linssen collects images that capture perhaps the most recognizable moment of a journey. No photos of destinations, but of that one moment before: the car fully loaded. Packing is a ritual in itself. Stack, slide, cram – until everything fits, or until choices have to be made. What stays behind, what goes with you?
What started as a spontaneous photo of his own car, filled with camping gear and strollers, grew into a collection. First he asked friends to take similar photos; later, strangers also started sharing their photo’s and stories. The collection continues to grow every year.
The series touches on something universal. For many people it brings back memories: the crammed cars of the past, brothers who clamped a football between their heads because there was no room left. Or a tour where luggage was left behind at campsites because it was no longer possible to repack. They are images that capture departure and saying goodbye in a tangible form.
There is a story about a father who loads all the luggage into the car weeks before the trip to test whether everything fits. He takes a test drive with his family, notes down exactly what goes where, then unpacks everything again – only to pack it again with the same precision on the day of departure. A choreography of departures.
For Thijs Linssen, the collection is a growing document of recognition and stories. Each image speaks of leaving, of the hope of not forgetting anything and of the tension of what is to come. The collection will ultimately take shape as a photo series or a small book, a collection of shared memories of that one moment just before the trip.
