‘De dinsdagavonden’ (2018-2023)
Dual video, 4k with sound
36.36 min in length
i.s.m. Tjerk van der Ham

‘Elke dinsdag, dezelfde tijd, dezelfde zaal, dezelfde groep mannen. Al meer dan vijfentwintig jaar. Een ritueel dat nauwelijks veranderd is, terwijl de spelers zelf langzaam veranderen. De bewegingen zijn nog dezelfde, het spel nog steeds even serieus – en toch verschuift er iets.

In ‘De dinsdagavonden’ wordt dit moment bevroren. Twee schermen tonen, vanuit meer dan zeshonderd camerahoeken, één enkel moment van het spel. Niet het doelpunt, niet de overwinning, maar alles daaromheen: een speler die langs de zijlijn wacht, een laatkomer die haastig binnenkomt, een doelman die even afdwaalt in gedachten. De strijd om de bal, intens en tijdloos. De muziek van Tjerk van der Ham begeleidt de beelden, vertraagt en versnelt de waarneming.

En dan, haast ongemerkt, voltrekt zich een ander spel: het verstrijken van de tijd. In het begin zijn het nog jonge mannen, maar met elk beeld worden ze ouder. De lichamen veranderen, de houdingen verstillen. Dezelfde dinsdag, dezelfde zaal, maar de tijd heeft zich erin genesteld.

Hier bestaan tijdsbelevingen naast elkaar. Één fractie van een seconde, gevangen in honderden perspectieven, naast de duur van een volwassen leven. Het werk dwingt je om te kijken, langzaam, tot je de tijd zelf begint te voelen.

Dit werk is mede mogelijk gemaakt door Provincie Gelderland

'Every Tuesday, same time, same room, same group of men. For more than twenty-five years. A ritual that has hardly changed, while the players themselves are slowly changing. The movements are still the same, the game is still just as serious – and yet something shifts.

In 'The Tuesday Evenings' this moment is frozen. Two screens show a single moment of the game from more than sixhundred camera angles. Not the goal, not the victory, but everything surrounding it: a player waiting on the sideline, a latecomer who rushes in, a goalkeeper whose thoughts wander for a moment. The battle for the ball, intense and timeless. Tjerk van der Ham's music accompanies the images, slows down and speeds up perception.

And then, almost unnoticed, another game takes place: the passage of time. In the beginning they are still young men, but with each image they grow older. The bodies change, the postures still. The same Tuesday, the same room, but time has settled in.

Here experiences of time coexist. One fraction of a second, captured in hundreds of perspectives, next to the duration of an adult life. The work forces you to look, slowly, until you begin to feel time itself.

This piece has been made possible by the support of Provnicie Gelderland

Previous
Previous

Ik ga op reis en ik neem mee..

Next
Next

Eternal sunshine